جراحی Sinus Lift

سینوس لیفت چیست؟
در گذشته فقدان حجم کافی استخوان و یا کیفیت نامناسب آن از موارد عدم تجویز ایمپلنت به شمار می آمد ولی امروزه با کمک تکنیک های پیشرفته حتی در مواردی که استخوان کیفیت چندان مناسبی ندارد (نظیر قسمت های خلفی ماگزیلا) درمان های ایمپلنت پیشرفت چشمگیر یافته اند. ( پیشنهاد میشود مقاله همه چیز درباره لمینت دندان را مطالعه بفرمایید ) شکل دیگری که در ناحیه خلفی ماگزیلا و به خصوص پس از کشیدن دندان های مولر به وجود می آید، افتادگی سینوس ماگزیلا و تحلیل پیشرونده استخوان در ناحیه خلفی و بخصوص در دیستال ماگزیلا است.
 
جراحی سینوس لیفت
سینوس ماگزیلا بزرگترین حفره پارانازال می باشد و حجم زیادی از استخوان فک بالا را اشغال نموده است. این سینوس یک حفره محتوی هوا به شکل هرم با چهار زاویه و دارای چهار دیوار می باشد. در سینوس ماگزیلا توسط یک استیوم طبیعی با حفره بینی همان طرف ارتباط برقرار می کند. وظیفه این حفره، مرطوب کردن و گرم کردن هوایی است که استنشاق می کنیم. عملکرد دیگر آن کاهش وزن استخوان های صورتی حمایت از کف جمجمه در مقابل آسیب و ضربه، ایجاد عایق حرارتی برای مراکز عصبی فوقانی و تاثیر غیر مستقیم در صدا با ایجاد یک محفظه رزونانس است.
 
دیوار داخلی سینوس توسط غشا مخاطی پوشانده شده است. (اشنایدرین ممبرین) که شامل اپیتلیوم مژکدار شبیه سنگفرشی استوانه ای است که توسط سلول های بازال می باشد. ضخامت غشا بین 0.13 تا 0.5 میلیمتر متغیر است. اگر ضخامت غشا به 3 تا 4 میلیمتر برسد باید با متخصص گوش و حلق و بینی مشورت گردد.
 
Sinus Lift با روش جدید بالون
یکی از تکنیک ها ایجاد پنجره جانبی استخوان (Bone Window) از طریق انتروستومی می باشد که این پنجره به آرامی به سمت داخل سینوس فشار داده و چرخانده می شود. این عمل نیازمند جداسازی سنجش از غشا از کف سینوس می باشد. سپس پیوند استخوانی در زیر غشا قرار داده می شود و ناحیه باز شده بسته می شود. عموما از استخوان اتوژن به عنوان پیوند استفاده می گردد.
امروزه از تکنیک های رژنراتیو جدیدی نیز که سال های اخیر ابداع شده اند ، استفاده از فاکتور های رشد BMP-2 و1 BMP و پلاسمای غنی از پلاکت PRP و ... نیز کمک گرفته شده است. امروزه بسیاری از تحقیقات چند مرکزی بر روی استفاده از BMP-1  قرار گرفته است. همچنین در سایت wikipedia اطلاعات کاملی وجود دارد .
Sinus Lift و پیوند استخوان
مزایای تکنیک بلند کردن کرستال سینوسی BAOSFE در بلند کردن کف سینوس با تکنیک اسنتئوتوم، افزایش حجم تا حدود 0.5 سانتی متر مکعب ضروریست در حالیکه با تکنیک بلند کردن سینوس از پنجره های جانبی (Lateral Window) زمانیکه ریج باقیمانده 5 میلیمتر و حلول ایمپلنت 13 میلی متر باشد افزایش حجم باید در حدود 3,5 ± 1.33  میلی متر مکعب باشد. در این روش مورفولوژی و عملکرد سینوس دچار تغییرات جزیی می شود و علاوه بر آن بلند کردن فلپ موکو پریوستال محدود به ناحیه کرت می شود و بنابراین آسیب محدودی به جریان خون دیواره جانبی سینوسی وارد می شود. همچنین احتمال سوراخ شدگی Perforation غشا کف سینوس کمتر بوده و تغییرات پاتولوژیک مخاط سینوسی و سینوزیت هم در مقایسه با موارد جراحی از دیواره جانبی کمتر است.
 
معایب تکنیک BASOFE در مقایسه با دیوار جانبی Lateral Window
مهمترین جنبه منفی بلند کردن کرشال سینوسی استفاده از چکش جراحی برای متراکم کردن ترابکولهای استخوانی با استئوتوم است. همچنین با حضور یا عدم حضور ماده پیوندی، نیروی بیشتری برای شکستن کف سینوس لازم است که ممکن اس برای بیمار تروماتیک بوده و باعث ناراحتی او شود. استفاده از فرزها به میزان زیادی باعث کاهش ناراحتی بیماری می شود ولی در عوض میزان زیادی استخوان برداشته می شود. محدودیت دیگر این است که در تکنیک BASOFE میزان بلند شدن کف سینوس است که مقدار کمتری است نسبت به دسترسی از Lateral Window زیرا بلند کردن فقط در ناحیه محدودی از غشا سینوسی است. افزایش ارتفاع عمودی درBASOFE  همراه با قراردهی همزمان ایمپلنت از 3 تا 5 میلیمتر متغیر است. این میزان بلند شدگی در Lateral Window حدود 10 میلیمتر می باشد.